وقتی میشنوید کسی در اروپا «فارسی صحبت میکند»، بسیاری از مردم ناخودآگاه فکر میکنند: «اوه، این عربی است.» این یک تصور غلط رایج است، اما همچنان ادامه دارد. فارسی (فارسی) زبانی مستقل با تاریخ، ساختار و هویت منحصر به فرد خود است.
این سردرگمی قابل درک است – اما فردیت عمیق زبانی را که به تاریخی بیش از ۲۵۰۰ سال بازمیگردد، پنهان میکند. در این مقاله، نگاهی میاندازیم به آنچه فارسی را بسیار خاص میکند – و اینکه چرا هویت منحصر به فرد خود را دارد.
فارسی یکی از قدیمیترین زبانهایی است که هنوز در جهان امروز صحبت میشود. ریشههای آن به فارسی باستان دوره هخامنشی – یعنی قرن ششم پیش از میلاد – برمیگردد. بعدها، فارسی میانه (پهلوی) ظهور کرد و در نهایت، فارسی مدرن امروزی که تقریباً بیش از ۱۰۰۰ سال بدون تغییر استفاده شده است.
این تحول مدتها قبل از ظهور عربی در ایران کنونی رخ داد. این امر فارسی را به زبانی با تداوم فرهنگی عمیق تبدیل میکند که بسیار فراتر از تغییرات مذهبی یا سیاسی است.


